سخن سبز

به‌راحتی می‌توان اظهار کرد که همه می‌خواهند توسط اطرافیان دوست داشته شوند. اما چیزی که ما در پی آن هستیم، این هست که اطرفیان‌مان از معاشرت با ما لذت ببرند و بخواهند که دائماً کنار ما باشند. اگرچه گاهی وقت‌ها با یک سری اخلاقیات و کارها، این احتمال را از بین می‌بریم.

براساس باورِ رفتارشناسان و مشاوران حرفه‌ای، موارد و معیارهایی فراگیر وجود دارد که انجام آن‌ها توسط شما، وجهه‌تان را به سمت‌وسوی منفی و فردی دوست نداشتنی سوق می‌دهد. این هفت مورد عبارت‌اند از:

1. درباره خودتان خیلی حرف می‌زنید

حتی اگر عاشق حرف‌زدن راجب خودتان هستید، از این کار به‌خاطر سربردنِ حوصل? دیگران اجتناب کنید. چون شما را به فردی دوست نداشتنی تبدیل می کند.

البته این‌که بخواهید اطلاعاتی راجب خودتان به اشتراک بگذارید کاملاً طبیعی است. درواقع، تحقیقات ثابت کرده که دوست داشتنی‌ترین موضوع مردم برای حرف‌زدن، خودشان است. براساس تحقیقی در سال 2012 در دانشگاه هاروارد، مردم بیش از 30 یا 40% از مکالم? خود را به حرف‌زدن راجب خودشان اختصاص می‌دهند (تحقیقات قبل‌تر از این، حتی به 60% اصرار می‌ورزید).

با این‌که هم? ما این‌کار را می‌کنیم، اما اگر کل روز را به این داستان اختصاص دهیم اطرافیان از ما منزجر می‌شوند. مشاورهای اجتماعی و آموزه‌های مهارت‌های ارتباطی می‌گویند: (افراد غیرقابل تحمل، پرحرف هستند و اکثراً هم راجب خودشان حرف می‌زنند. به‌خوداختصاص‌دادنِ یک مکالمه اصلاً کار جالبی نیست. هیچ‌کس دوست ندارد که نقشی در مکالم? حالِ حاضرش نداشته باشد).

1. شنونده‌ی بدی هستید

در هنگام یک مکالمه، سعی کنید با خلوص نیت به صحبت‌های طرف مقابل‌تان گوش دهید و جواب مناسب را ارائه دهید، نه این‌که تمام حواس‌تان به این باشد که چگونه جواب دندان‌شکنی بدهید.

این‌که مکالمه را کاملا محاصره کنید و به سخنرانی بپردازید _ یا فقط وقتی طرف مقابل درحال صحبت است، به میان صحبت‌هایش حمله‌ور شوید _ هر دو یکی از مواردی هستند که سبب می‌شوند به فردی غیرقابل دوست داشتن تبدیل شوید. اغلبِ مردم تنها 50% از ذهن خود را به مکالم? حال حاضر اخصاص می‌دهند. (ما یا در گذشته زندگی می‌کنیم یا در آینده، در حالی که باید در اکنون زندگی کنیم). گفتنی است که افرادی که در اکنون زندگی می‌کنند دوست داشتنی‌ترین آدم‌ها هستند.

تواناییِ شنوندگیِ بالا یکی از مواردی است که می‌تواند هرنوع رابطه‌ای را _چه عاشقانه و چه دوستانه _ به‌غایت قدرت ببخشد. پس برای اینکه از تبدیل شدن به فردی دوست نداشتنی جلوگیری کنید به‌جای این‌که روی حرف و جواب بعدی‌تان تمرکز کنید، حواستان معطوف به حرف‌های حالِ حاضر طرف مقابل باشد و اندکی شوقِ واقعی به صحبت‌هایش نشان دهید.

1. همیشه حرف خودتان را می‌زنید

لجوج و خیره‌سر بودن نیز یکی از مواردی است که اطرافیان را طرد می‌کند. افراد دوست داشتنی، نظرات خود را بدون توهین به کسی ارائه می‌دهند.

مجموعاً، مردم کسانی را بیشتر دوست دارند که انعطاف‌پذیر باشند و به‌راحتی بشود با ایشان بحث کرد. مردم اغلب وقتی با لجاجت سرِ مسائلِ پست روبرو می‌شوند، احساس معذب‌بودن می‌کنند. مثلاً مخالفت بر سر این‌که دو ابر در آسمان است یا چهار تا.

لازم نیست حتما به تاییدِ تمام چیزهایی که اطرافیان می‌گویند بپردازید. حتی این اخلاق هم گاهاً اعصاب‌خردکن می‌شود، اما مردم به کسانی علاقه دارند که نظرات خود را بدون توهین به کسی ارائه می‌دهند.

به‌طور مثال وقتی یک گروه درحال انتخاب یک مکان برای خوردن شام می‌گردند، یک فرد دوست داشتنی رستوران‌های مورد نظر خود را پیشنهاد می‌دهد. اما اگر تصمیم گروه معطوف به رستوران دیگری باشد، او هم همراه دوستانش به آن مکان می‌رود. چرا که وجود دوستان و بودن در کنار هم، از اینکه حتما من باید رستوران را انتخاب کنم مهم‌تر است. در مکالمه‌ها نیز این‌گونه افراد افکار خود را درقالب موضوعات بحث‌برانگیزی ارائه می‌دهند، در حالی که مثل افراد لجوج می‌توانند به ردِ تمامی نطریه‌های غیر پرداخته و از بحث‌های مسالمت‌آمیز اجتناب کنند.

1. به ظاهر خودتان نمی‌رسید

صدالبته که زیبایی یک مسئل? ظاهری است، اما وقتی حرف از دوست داشته شدن به میان می‌آید، می‌تواند وجه? شما در نظرِ اطرافیان را تغییر دهد. درواقع مردم به کسانی که بیشتر به ظاهر خود می‌رسند، علاق? بیشتری نشان می‌دهند: تحقیقی در دانشگاه هاروارد ثابت کرد که زنانی که از لوازم آرایشی برای افزایش جذابیت خود استفاده می‌کنند، دوست داشتنی‌تر و قابل اعتمادتر به نظر می‌آیند.

اگرچه شاید هنوز هم غلط هم به‌نظر بیاید، اما سر و وضع شما برای اطرافیان مهم است: به ظاهر خود برسید تا هم از نظر ظاهری و هم روانی برای دوستان‌تان خوشایندتر باشید.

1. زیادی به خودتان می‌رسید

این‌که زیادی به خودمان برسیم هم ممکن است باعث شود به عنوان یک ریاکار یا حقه باز تلقی شویم.

شاید با خودتان فکر می‌کنید که آیا این مورد را درست خوانده‌اید یا خیر، که باید بگویم کاملا ًدرست خوانده‌اید، مرزی بین زیبارویی و زیاده زیبارویی وجود دارد. اگرچه که جذابیت با دوست داشته شدن رابط? مستقیمی دارد، اما استفاده‌ی بی‌رویه از لوازم آرایشی می‌تواند شما را به‌عنوان یک ریاکار جلوه دهد _ که سبب می‌شود کم‌تر دوست داشته شوید. ما با دیدنِ کمال مشکل داریم و از آن خشمگین می‌شویم. کسی برای ما دوست داشتنی است که کمی لنگ بزند و از این‌که اندکی نکوهش شود، نترسد.

هم? این مسائل ریشه در اعتبار و صحت دارند. ما معاشرت با کسی را دوست داریم که واقعی باشد، یعنی چیزی که می‌بینیم همان چیزی باشد که واقعاً هست. هم? ما وقتی اطراف فردی زمینی و عادی هستیم، آرامش بیشتری داریم چرا که دیگر نگران این‌که بازی داده شویم، با رفتارهای پرافاده و پرمدعا و خودخواهی مواجه شویم، نیستیم.

1. خیلی گلایه می‌کنید

هیچ‌کس دوست ندارد اطراف کسی باشد که دائم نق می‌زند. حالا ممکن است شما از عشق قبلی‌تان بد بگویید یا راجع به شغل خسته‌کننده‌تان تاسف بخورید، منفی‌بافی سبب پرورش اتمسفر منفی می‌شود. با این‌که لازم نیست برای همه، نقش فرشت? نجات را بازی کنید، اما باید خودتان را کمی کنترل کنید تا بقیه بعد از بودن در کنار شما، حس لِه‌شدن نداشته باشند.

حتی اگر همواره در مکالمه از گریه و زاری دوری کنید، اطرافیان می‌توانند در لابه‌لای کلمات‌تان، احساسات منفی را جذب کنند. وقتی افکار منفی‌ای دارید، زبان بدن و میکروفن ابراز احساسات شما، برای مدت 25صدمِ ثانیه، تحت کنترلِ این افکار قرار می‌گیرد. این درحالی است که حتی خودتان شاید متوجهش نباشید. ساطع‌کردن امواج منفی هم باعث می‌شود که اطرافیان کم‌تر شما را دوست داشته باشند.

1. پست جلوه‌دادنِ اطرافیان

پست جلوه‌دادنِ اطرافیان اصلاً راه مناسبی برای دوست یابی نیست.

پست نشانی اطرافیان، معیاری کاملا منفی است که برای شما هیچ عایدی ندارد. اما ممکن است که اصلا متوجهِ رئیس‌وار رفتار کردن خود نباشید.

برای مثال اگر کسی بگوید که کتاب خاصی را دوست دارد _ و شما آن کتاب را سطحی تلقی کنید _ جواب پست رئیس‌وارانه این‌چنین خواهد بود: (برای کسانی که با این مسائل آشنایی چندانی ندارند، بیش از این هم انتظاری نمی‌رود. اما از سمت‌وسوی شما، انتظار چیزهای حرفه‌ای‌تری داشتم).

پست نشان‌دادنِ اطرافیان از ایجاد حسِ ارزش دوطرفه جلوگیری می‌کند، چراکه یکی از طرفین همواره در پی ارشدیت و ارجحیت در آن موضوع خاص است، و این درحالی است که به دیگری احساس پستی می‌دهد. قطعاً هیچ‌کس دوست ندارد که ارزشش، از دیگری کم‌تر تلقی شود، حتی اگر منظور واقعی شما این نبوده است

آموزش فن بیان را اینجا بیاموزید